کونگ فو توا یک سبک رزمی ایرانی

کونگ فو توا یک سبک رزمی ایرانی

کونگ فو توا یک سبک رزمی ایرانی

کونگ فو یک کلمه چینی است که برای معرفی هنرهای رزمی کشور چین به کار می رود . معنی واژه کونگ فو یعنی تخصص شخص در هر مهارتی نه فقط تخصص رزمی است. این ورزش از تقلید و نوع دفاع و حمله حیواناتی مانند میمون، لک لک و غیره برگرفته شده است.

کونگ فو توأ سبک رزمی کاملا ایرانی است که یکی از سبک های رزمی ورزش کونگ فو می باشد که بر سالم بودن روح و روان و بدن دلالت می کند. این سبک رزمی را استاد ابراهیم میرزایی در سال 1351 با الهام گیری از رشته های مختلف هنرهای رزمی در باشگاه سرباز(پهلوی سابق) بنا نهاد. وی پس از گذراندن مراحل آزمایشی، این سبک رزمی فعالیت رسمی خود را در سال 1352 با تاسیس دانشکده انشاء تن و روان در تهران آغاز کرد.

ابراهیم میرزایی پس از سپری کردن دوره های رزمی مختلف در رشته هایی مانند کاراته ، کونگ فو ، تکواندو و دوره های تکاوری نزد مربیان برجسته ژاپنی ، کره ای ، امریکایی و انگلیسی در کشور های مختلف و اخذ درجات استادی در ورزش کاراته و دان 4 ورزش تکواندو و همچنین اخذ مدرک دکترای تن و روان در سال 1349 شروع به نوشتن کتابی تحت عنوان کاراته و ذهن کرد.

وی در این کتاب که نگارش آن در سال 1351 پایان یافت به سبک جدیدی در ورزش کونگ فو به نام توأ پرداخته است. ورزش کونگ فو که با فیزیک بدنی جوانان آن زمان تناسب داشت ورزشکاران این رشته ورزشی موفق به کسب نتایج چشمگیری نسبت به سایر رشته های ورزشی رزمی شدند و این نتایج سبب شد که در کمتر از 5 سال دوستداران هنر های رزمی زیادی به سمت این ورزش جذب شوند.

اما در سال 1356 بدنبال اختلافی که بین میرزایی و شاپور غلامرضا پهلوی (برادر محمد رضا پهلوی ) مدیر وقت ورزش کشور رخ داد دانشکده انشاء تن و روان تعطیل شد و ورزشکاران این رشته مجبور به تمرین این سبک رزمی در پارک ها و سالن های کوچک شدند.

ورزش کونگ فو توا در ایران

پس از پیروزی انقلاب اسلامی کشورمان در سال 1357 فعالیت ورزشی سبک کونگ فو توأ دوباره آغاز شد و به نتایج چشمگیری هم دست یافت. در سال 1360 بدلیل فعالیت های مخرب سیاسی ابراهیم میرزایی فعالیت این سبک رزمی دوباره ممنوع شد و ورزشکاران این رشته مجبور به انجام تمرین به صورت مخفی تا سال 1370 شدند.

در سال 1370 این رشته ورزشی با نام انجمن کونگ فو توأ زیر نظر فدراسیون کاراته شروع به فعالیت دوباره کرد. در سال 1371 فدراسیون کونگ فو ، وشوو و رزم آوران تاسیس شد و در سال 1378 به نام فدراسیون ورزش های رزمی تغیر نام پیدا کرد. در سال 1384 با تلاش پیشکسوتان این رشته ورزشی و مسئولین ورزش کشور فدراسیون کونگ فو جمهوری اسلای ایران تاسیس شد و در سال 1390 نام کونگ فو از این رشته و سبک ایرانی حذف و با نام توأ در ایران و جهان به غعالیت پرداخته است.

کونگ فو توأ دارای 7 بخش (مایگاه) است که به غیر از بخش اول (مایگاه اول) که به فعالیت های بدنی و حرکات فیزیکی پرداخته است باقی بخش ها به جنبه های عرفانی، علمی و پزشکی در خصوص روح و روان و تن می پردازد.

اصول پایه کونگ فو توأ توسط ابراهیم میرزایی در کتاب کارانه و ذهن نوشته شده است و در حال حاضر هزاران ورزشکار هنر های رزمی در سبک کونگ فو توأ در ایران و کشورهایی نظیر امریکا، هلند، ترکیه، کانادا، پاکستان، سوریه، آذربایجان، لبنان، سوئد، بلژیک و ……. به فعالیت در این رشته رزمی می پردازند.

پس از تلاش های بسیار مربیان و استادان و فدراسیون توأ در ایران اولین مجمع جهانی این رشته ورزشی رزمی بنام ووکا با حضور 25 کشور برگزار شد . اولین حرکت جهانی توأ، برگزاری کلاس های بین المللی داوری و مربی گری بود که تمامی کشور های عضو در این کلاس ها شرکت کردند و در انک زمانی بیش از 50 کشور از 5 قاره جهان عضو این مجمع شدند.

اولین دوره مسابقات این ورزش رزمی با حضور 45 کشور برگزار شد . ورزش رزمی توأ برگرفته از سنت و فرهنگ ایرانیان است که این ورزش متعلق به ایرانیان بوده و هیچگونه ارتباطی به کونگ فو چینی نداشته و تمامی کلمات و اصطلاحات این ورزش برگرفته از الفظ زبان پارسی بوده است.

لباس کونگ فو توا

ساده و بسار معمولی است که تمام قسمت های بدن را پوشانده و از جنس نخی است تا عرق بدن را جذب کند و طراحی کمربند آن چنان است که ستون فقرات و مهره های کمر را محافظت کند و در قسمت مچ شلوار نیز از عضلات مچ پا و زردپی در برابر آسیب دیدگی محافظت می نماید.

رنگ لباس توأ سیاه می باشد و از نکته نظر علمی رنگ سیاه انرژی بدن را در خود جذب کرده و از هدر رفتن آن جلوگیری می کند. رنگ سیاه اجازه خروج انرژی بدن در اثر سوخت و ساز را نمی دهد و از خستگی و کوفتگی و پیر زودرس جلوگیری می کند.

کونگ فو توأ دارای 7 بخش (مایگاه) است 

بخش 1 : علم فیریولوژیکی فعالیت بدن بخش

2 : انشاء علم انسانی بخش

3 : روانشناسی تکنولوژی بخش

4 : انشاء پزشکی بخش

5 : فلسفه با نگرش تفکر بخش

6 : روح و روان بخش

7 : فراتر از خویشتن بودن

در آرم و نماد کونگ فو توأ هلال به رنگ قرمز بالای مشت بیانگر فلسفه کونگ فو یعنی مبارزه تا آخرین قطره خون در راه آزادی و تعالی انسان است. و مشت در بین دایره سیاه رنگ نشانگر قیام از تاریکی ها و هر آنچه که بشر را از خود بیگانه کرده و به بند کشیده است. هلال سفید رنگ زیر مشت نشانگر نژاد سپید ایرانی بوده و کره جهان در زیر مشت و نقشه ایران در وسط کره نشانگر پایگاه کونگ فو نوأ در دنیا را نشان می دهد.

آرم و لوگو کونگ فو توأ در سمت چپ سینه قرار دارد و مشت سمبل و نماد حفاظت از قلب است که طپش آن با آوای فکر همراه بوده است.

منبع: مهرپارسیان

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.